هر کاری که مدیریت کالج نیو انجام دهد، احتمالاً این آخرین سالی خواهد بود که کلاسهایی مانند کلاسهایی که شرف در آن شرکت میکند، ارائه میشود، زیرا لایحهای که در قانونگذاری فلوریدا راهاندازی میکند مستلزم بازنگری برنامههای درسی «بر اساس نظریههایی است که نژادپرستی، تبعیض جنسی، ستم، و امتیاز ذاتی نهادهای ایالات متحده است.» با این حال، احساس ترس در محوطه دانشگاه فراتر از آنچه در تالاهاسی اتفاق می افتد است.
Eliana Salzhauer که پسر 17 سالهاش دانشجوی اقتصاد کالج نیو است، تغییر ظاهراً غیرقابل جبران مدرسه را با توییتر تحت مدیریت ایلان ماسک مقایسه کرد: در ابتدا یکسان به نظر میرسید، حتی اگر به تدریج به تجربهای کاملاً متفاوت تبدیل شود. او گفت: «آنها یک مؤسسه دانشگاهی با رتبه برتر را به یک مرکز ورزشی درجه سه تبدیل می کنند.
اشاره سالزاوئر تا حدی به استخدام ماریانو خیمنز بود که قبلا در آکادمی الهام اسپیر کار می کرد، به عنوان مدیر ورزشی و سرمربی بیسبال، حتی اگر الماس بیسبال در محوطه دانشگاه وجود نداشته باشد. در گذشته، نیو کالج تیمهای ورزشی سنتی نداشت، اما دولت اکنون دانشجویان ورزشکار را جذب میکند، و کورکوران گفته است که میخواهد انجمنهای برادری و انجمنهای صمیمی ایجاد کند و احتمالاً یک تضاد فرهنگی با بچههای دگرباشان هنری نیوکالج، فعالان و خودآموزان ایجاد میکند. . قبل از جلسه روز چهارشنبه هیئت مدیره، حدود 75 نفر در خارج از خانه تظاهرات کردند. یکی از نشانهها گفت: «ما ادمها و گیکها هستیم، نه جوکها و یونانیها».
برای بسیاری، جلسه هیئت امنا واضح ترین نشانه ای بود که نشان می دهد این آخرین ترم دانشگاه نیو کالج است که آنها می دانند. نقطه محوری تصمیم متولیان برای نادیده گرفتن فرآیند معمول تصدی بود. کالج جدید پنج سال پیش تعداد زیادی از اعضای هیئت علمی جدید را استخدام کرد و امسال اولین سالی بود که هر یک از آنها می توانستند برای تصدی خود درخواست دهند. هفت نفر این کار را انجام دادند و هرکدام از موانع لازم، از جمله گرفتن امضا از رئیس سابق کالج نیو کالج عبور کردند. در گذشته، تایید امین یک امر تشریفاتی بود و نامزدهای تصدی پست، خانواده و دوستان خود را برای جشن می آوردند.
کورکوران، با این حال، از تمام اساتیدی که امسال برای تصدی سمت خود داشتند، خواسته بود که درخواست های خود را به دلیل هیاهو در مدرسه پس بگیرند. دو نفر از هفت نفر موافقت کردند. بقیه – سه نفر از آنها استادان علوم سخت – برای رای هیئت مدیره مقاومت کردند. این به طور گسترده به عنوان یک همه پرسی نه تنها در مورد کاندیداهای فردی، بلکه در مورد استقلال هیئت علمی تلقی می شد.