اما داستان نام کشور ما این نیست. در مورد آن فکر کنید. ایالات متحده آمریکا: اگر باید به مردم بگویید که متحد هستید، احتمالاً اینطور نیستید.
نام ما به نظر می رسد مانند یک توافق مذاکره شده، که همینطور بود. با این تفاوت که همه کسانی که در حل و فصل سهم داشتند به میز مذاکره دعوت نشدند.
داستان تأسیس ایالات متحده آمریکا درباره استعمارگرانی از انگلستان و کشورهای مختلف اروپایی است که توافق می کنند اختلافات خود را کنار بگذارند تا علیه انگلیسی ها متحد شوند. اما هیچ کس از مردم بومی این سرزمین – که قبلاً در اینجا زندگی می کردند و قبلاً توافق نامه های خود را داشتند – دعوت نکرد که آنها چه می خواستند یا چه فکری در مورد این جنجال برانگیزان خشن داشتند.
هیچ‌کس از مردم بومی که از زمان‌های بسیار قدیم این سرزمین را می‌شناختند، نپرسید که چگونه فکر می‌کنند این سرزمین باید از بین برود. جواب منفی. “پدران بنیانگذار” فقط ایده هایی را که دوست داشتند از فرهنگ های بومی گرفتند، آنچه را که نکردند دور انداختند و مردم بومی را در راه خود سلاخی کردند.
اپیزود این یکشنبه سریال “United Shades of America” در مورد مردم بومی این سرزمین است و چه تعداد از آنها از اینکه گفته می شود کجا و چگونه می توانند در سرزمین خود باشند خسته شده اند. به زبان ساده، آنها می خواهند زمین خود را پس بگیرند.
به این فکر کنید که چه مقدار از این ملت اساساً “آمریکایی” در نظر گرفته می شود – در حالی که در واقعیت این یک هتک حرمت مستقیم به سرزمین های بومی است. برای بسیاری از آمریکایی ها، کوه راشمور یکی از میهن پرستانه ترین و الهام بخش ترین نمادهای کشور است. مانند یک پای سیب غول پیکر که در یک تی شرت Kid Rock پیچیده شده است. یی هاو! اما برای دیگران، این یادآوری است که این کشور فقط سفیدپوستان در نظر گرفته شده بود. باور نمی کنی؟ مجسمه ساز کوه راشمور، گوتزون بورگلوم، با کوکلوکس کلان ارتباط داشت.
در این قسمت، من با نیک تیلسن از Oglala Lakota و Krystal Two Bulls of the Northern Cheyenne و Oglala Lakota ملاقات کردم. آنها بخشی از یک سازمان غیرانتفاعی به نام NDN Collective هستند. سازمان آنها، آن طور که می گویند، می جنگد تا «سرزمین های بومی را در دستان بومیان» قرار دهند. در ورودی کوه راشمور در بلک هیلز داکوتای جنوبی ملاقات کردیم.
اما مردم بومی آن را اینطور نمی نامند. بسته به قبیله نام‌های مختلفی دارد، اما معمولاً به آن شش پدربزرگ گفته می‌شود. تیلسن توضیح داد: “مردم ما این مکان را Ȟe Sápa نامیدند و این مکان مقدسی بود که آنها (دولت ایالات متحده) آن را منفجر کردند تا چهره چهار رئیس جمهور را در آن حک کنند.”
بلک هیلز به طور خاص محل زندگی بسیاری از جوامع بومی بوده است. و پس از جنگ‌ها و نبردهای فراوان بین مهاجران و قبایل بومی، در سال 1868، ایالات متحده معاهده فورت لارامی را امضا کرد که میلیون‌ها هکتار از غرب رودخانه میسوری را برای استفاده مطلق و بدون مزاحمت تعیین کرد – و این بخش مهم است. و اشغال ملت بزرگ سیوکس، که بیش از دوازده قبیله را در بر می گیرد.
و علیرغم اینکه غربی‌ها آن را به نظر می‌رسند، معاهده یک چیز جدی است. یا حداقل قرار است اینطور باشد. معاهده یک قرارداد قانونی الزام آور بین دو کشور مستقل است. این قراردادی است که برای اطمینان از احترام به حاکمیت هر کشور ایجاد شده است. ایالات متحده آمریکا با کشورهای سراسر جهان معاهداتی دارد. وزارت امور خارجه حتی مرتباً یک سند عمومی به نام «معاهدات در حال اجرا» منتشر می‌کند که فهرستی از تمام معاهدات فعلی ما را نشان می‌دهد. صفحه 2020 570 صفحه است.
این برای نشان دادن این است که ایالات متحده به توافقات خود پایبند است. یعنی مگر اینکه شما یکی از ملت های بومی مستقل این کشور باشید. هر جا که با فعالان بومی آمریکا در مورد صدها معاهده امضا شده با مردم آنها صحبت می کنم، همیشه می پرسم که ایالات متحده چه تعداد از معاهده ها را زیر پا گذاشته است. کریستال به همان روشی که همه آنها پاسخ می دهند پاسخ داد: “همه آنها.”
بیایید چیزی را کاملاً روشن کنیم. هنگامی که ایالات متحده صدها معاهده با کشورهای بومی مستقل امضا کرد و سپس همه آنها را شکست، ایالات متحده قانون اساسی خود را صدها بار نقض کرد.
در سال 2020، NDN Collective کمپین Land Back را راه‌اندازی کرد تا از دولت ایالات متحده بخواهد که به تمام معاهده‌های غیرقانونی شکسته‌شده خود احترام بگذارد و کوه راشمور را به مدیریت و سرپرستی مردم بومی بازگرداند. بدیهی است که نیک و کریستال می دانند که بازگرداندن زمین — حداقل — یک ایده چالش برانگیز برای اکثر افراد غیر بومی است.
من فکر می‌کنم بسیاری از افراد غیربومی برای بازگرداندن زمین به بومیان مشکل دارند، زیرا ما آن را از طریق سرمایه‌داری آمریکایی چارچوب می‌دهیم. سرمایه‌داری آمریکایی می‌گوید اگر چیزی به شما بدهم، چیزی را که به شما داده‌ام از دست می‌دهم، پس باید در ازای آن چیزی به من بدهید، ترجیحاً پول. امیدوارم پولی بیشتر از ارزش اولیه به من بدهید.
اما کارها در جوامع بومی اینگونه نیست. در این قسمت خواهید شنید که آنها قبل از ظهور استعمارگران غربت و فقر نداشتند، زیرا همه مراقب همه بودند. راستش را بخواهید، آنچه که مردم بومی اکنون می گویند این است که زمین را به ما بازگردانید زیرا ما می توانیم کار بسیار بهتری از آنچه شما انجام داده اید در مراقبت از آن انجام دهیم. همانطور که در اپیزود “California is Burning” از “United Shades of America” در اوایل این فصل فهمیدیم، مردم بومی کالیفرنیا مشکلات آتش سوزی امروز کالیفرنیایی ها را نداشتند، زیرا می دانستند چگونه از زمین مراقبت کنند.
این فقط در مورد زمین نیز نیست — بلکه مراقبت بهتر از مردمی است که در آن زندگی می کنند. من با دو فعال، سانی رد بیر از رودخانه شاین سیوکس (همچنین بخشی از مجموعه NDN) و آنیتا لوچسی اهل شاین و ایتالیایی تبار ملاقات کردم. آنها بخشی از نسل جدیدی از فعالان هستند که به زنان بومی گم شده و کشته شده (MMIW) در سراسر آمریکای شمالی توجه می کنند. Annita همچنین یک پایگاه داده ملی MMIW ایجاد کرد که نحوه رسیدگی پلیس به پرونده های حل نشده را تغییر می دهد.
آنیتا به من گفت، “رزرو من توسط اداره امور هند اداره می شود. و ما یک سال تمام بدون بازپرس جنایی رفتیم. بنابراین، یک دسته از قتل ها وجود دارد که حتی هرگز شروع به تحقیق نکردند، زیرا کسی آنجا نیست که این کار را انجام دهد. ” در واقع، دولت و قبایل حتی در مورد تعداد موارد MMIW هم توافق ندارند. گروه های بومی گزارش می دهند که تقریباً 6000 مورد MMIW در سطح ملی وجود دارد. اما پایگاه داده افراد گمشده وزارت دادگستری تنها 116 پرونده دارد.
فعالان بومی سخت تلاش می کنند تا آمار وزارت دادگستری را منطقی تر نشان دهند. به لطف انتصاب دب هالند از لاگونا پوئبلو در سال 2021 به عنوان وزیر کشور، اکنون کمک وجود دارد. هالند اولین وزیر بومی کابینه در تاریخ ایالات متحده است. او یک واحد ملی مفقود و کشته شده را برای کمک به حل پرونده های MMIW اعلام کرد. اما نباید به چنین انتصابی در سطح بالا نیاز بود تا این یک اولویت باشد، تا مردم بومی بخشی از حاکمیت خود را برگردانند.
و این یک قطعه کوچک است. به این فکر کنید که یک فرد بومی در این کشور باشید. شما با شنیدن داستان هایی در مورد اینکه مردم شما چگونه شکار می کردند، ماهی می گرفتند، مراسم مقدس را انجام می دادند و به طور کلی آزادانه در سراسر زمین حرکت می کردند، بزرگ می شوید. و امروز در سال 2022، برای انجام آن آیین ها در یک پارک ملی، باید اجازه بگیرید. و همه ما می‌دانیم که دولت چگونه کار می‌کند — ممکن است به دلایلی که «برگه روی گزارش‌های TPS خود را قرار نداده‌اید» رد شوید. و باز هم می دانی که این سرزمین مردم توست از زمان های بسیار قدیم – با من بگو. این بدان معنا نیست که میلیاردها دلار طلا تنها از بلک هیلز استخراج شده و هیچ درصدی به مردم بومی نرسیده است. جواب منفی. فقط یک پیمان شکسته دیگر نه اینکه مردم بومی درصدی از دزدی را گرفته باشند.
در واقع، در سال 1980، دادگاه عالی دستور داد بیش از 100 میلیون دلار به ملت بزرگ سیوکس به دلیل شکسته شدن معاهده پرداخت شود. اما ملت پول نگرفته است. و از سال 1980 این 100 میلیون دلار اولیه به بیش از 2 میلیارد دلار افزایش یافته است. اما علیرغم فقری که با آن روبرو هستند، ملت بزرگ سیو اکنون مانند آن زمان از پول خودداری می کند. چون زمین هرگز برای فروش نبود. از پول هم بزرگتر است. اگر مادربزرگم را ربودی، من نمی‌خواهم مبلغ دلاری برایم بیاورم.
جنبش بازگشت زمین را زمانی بهتر درک می کنیم که کمتر به عنوان غرامت و بیشتر به عنوان بازسازی به آن فکر کنیم. و اگر این شما را عصبی می‌کند، دوباره به دنیای نیک تیلسن فکر کنید که می‌گوید: “مردم بومی می‌خواهند تمام سرزمین ما به این کشور بازگردد. و این نتیجه‌گیری که مردم به این موضوع بد هستند، نتیجه‌گیری اشتباهی است.”
