به خبرنامه زندگی هوشمندانه خوش آمدید! هر دوشنبه،تیم هررا به خوانندگان ایمیل با نکات و توصیه هایی برای داشتن یک زندگی بهتر و رضایت بخش تر ارسال می کند.اینجا ثبت نام کنید تا آن را در صندوق ورودی خود دریافت کنید.
بنابراین در اینجا یک کنایه بزرگ و شگفت انگیز وجود دارد: من نوشتن این خبرنامه را در اوایل ژوئن شروع کردم.
هر چند روز یک بار به Google Doc ناچیزم برمی‌گشتم، همان چند جمله را دوباره کار می‌کردم، هر بار فکر می‌کردم بالاخره آماده هستم تا کار را تمام کنم. اما من واقعاً هیچ‌وقت پیشرفت نکردم – می‌خواستم اینطور باشد درست است، و من در یک مارپیچ ویرایش و ویرایش مجدد افتادم. اما، البته، درست است سرابی است که هرگز محقق نمی شود، و آن سراب مانع از آن شد که … در واقع این خبرنامه را به پایان برسانم.
آیا نثر در اینجا برای این همه پیشرفت ساختگی فزاینده بهتر است؟ احتمالا نه! من می‌خواستم اینطور باشد، اما می‌دانم که اگر آن را در زمانی که می‌خواستم انجام می‌دادم، به جای بررسی هر کلمه با میکروسکوپ، می‌توانستم از استرس غیرضروری زیادی نجات پیدا کنم (و در واقع به خودخواسته‌ام ضربه بزنم. ضرب الاجل). و این وسواس غیرضروری نسبت به کمال به نوعی کل کار است: با عذاب کشیدن از پیشرفت های کوچک در کارمان – اگر حتی پیشرفت باشند – ما خود را از دستیابی به هدف واقعی باز می داریم، انجام کار.
“در برخی موارد، ما باید به خود یادآوری کنیم، هر تغییری که در یک خلقت ایجاد می کنیم، دیگر آن را بهتر نمی کند، بلکه فقط متفاوت (و گاهی اوقات بدتر) می شود.” الکس لیکرمن در Psychology Today درباره موضوع انجام کارها نوشت. “تشخیص این نقطه عطف – نقطه ای که در آن ادامه کار دوباره ما به قانون بازدهی کاهشی می رسد – یکی از سخت ترین مهارت ها برای یادگیری، اما همچنین یکی از ضروری ترین مهارت ها است.”
او افزود که “کار کردن بیش از حد برای چیزی به همان اندازه بد است که آن را صیقل ندادن.”
تا به حال، احتمالاً به این جمله منسوب به ولتر فکر می کنید: “کامل دشمن خوبی است.” و بله، این ایده است. اما همه ما این را می دانیم، پس راه حل آن چیست؟
یک راه حل، برداشتی از موضوعی است که خوانندگان قدیمی این خبرنامه آن را تشخیص می دهند: MFD، یا تصمیم اکثراً خوب. (اختراع هنوز در انتظار است.)
MFD حداقل نتیجه ای است که شما مایل به پذیرش آن در نتیجه یک تصمیم هستید. این چیزی است که شما با آن کاملاً خوب خواهید بود، نه نتیجه ای که می تواند عالی باشد. ریشه MFD در تفاوت بین آنها نهفته است ماکسیمایزرها سوگند راضی کننده ها. حداکثر سازها به دلیل ترس از دست دادن “بهترین”، بی وقفه همه گزینه های ممکن را در یک سناریو تحقیق می کنند، در حالی که رضایت دهندگان بر اساس تحقیقات کمتر تصمیمات سریع می گیرند.
اما نکته کلیدی اینجاست: تحقیقات نشان داده است که رضایت بخش ها تا حدودی متناقض است از تصمیمات خود رضایت بیشتری دارند از ماکسیمایزرها هستند.
به عبارت دیگر، فقط انجام دادن آن – چه تصمیمی باشد که باید بگیرید یا کاری که باید انجام دهید – شما را راضی تر از کاری می کند که برای رسیدن به کمال عذاب می کشیدید. حتی بهتر از آن، شما در واقع تمام می کنید.
[Like what you’re reading?Sign up here for the Smarter Living newsletter to get stories like this (and much more!) delivered straight to your inbox every Monday morning.]
احتمالاً به این فکر می کنید: «گفتن آسان تر از انجام دادن». درست است، واقعی. بنابراین در اینجا دو استراتژی وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند.
ابتدا، جادوی پیشرفت خرد را در آغوش بگیرید: به جای اینکه به وظایف، پروژه ها یا تصمیمات به عنوان مواردی که باید تکمیل شوند نگاه کنید، آنها را به کوچکترین واحدهای پیشرفت ممکن تقسیم کنید، سپس آنها را یکی یکی حذف کنید. این استراتژی فشار این فکر را کاهش می‌دهد که ما قبل از شروع کاری به یک برنامه کامل نیاز داریم – در نهایت، اگر اولین قدم شما «باز کردن یک Google Doc جدید برای خبرنامه این هفته» است و نه «انتخاب یک موضوع عالی، نوشتن یک لید عالی و داشتن شما یا به آن هدف خرد دست یافته اید یا نرسیده اید. هیچ منطقه خاکستری وجود ندارد.
دوم، طرز فکر خود را در مورد کارهایی که باید انجام دهید، اصلاح کنید. خیلی کمتر روی نتیجه نهایی تمرکز کنید، و خیلی بیشتر روی فرآیند – این به شما این امکان را می دهد که از پیشرفتی که می کنید آگاه باشید، نه اینکه روی نتیجه نهایی آن پیشرفت وسواس داشته باشید. همانطور که نویسنده جیمز کلیر می گوید: «وقتی به اهداف خود فکر می کنید، فقط به نتیجه ای که می خواهید فکر نکنید. روی تکرارهایی که به آن مکان منتهی می شود تمرکز کنید. روی انبوهی از کارهایی که قبل از موفقیت هستند تمرکز کنید. روی صدها گلدان سرامیکی که قبل از شاهکار هستند، تمرکز کنید.”
در پایان، فقط کار را انجام دهید. این کامل نخواهد بود، اما شما بسیار شادتر خواهید بود، و این کار انجام خواهد شد. و انجام شده بهتر از کامل است ¯_(ツ)_/¯
چگونه می توانید موانع جاده را دور بزنید تا کارهایی را که در مورد آنها وسواس داشتید به پایان برسانید؟ در توییتر به من بگویید @timherrera.
هفته خوبی داشته باشید!
– تیم
بهترین زندگی هوشمندانه
چگونه یک چمدان را بسته بندی کنیمبسته بندی ممکن است ساده به نظر برسد، اما این یک علم با قوانینی است که مسافران اغلب در طول هزاران مایل در جاده به سختی یاد می گیرند.
آنچه که این فضا برای آن باقی نمی گذارد، به وضوح، انعطاف پذیری است، و بنابراین من شروع به ساختن یک بافر کردم. هر زمان که بتوانم، اکنون ساعت 15:00 ساعت را برنامه ریزی می کنم – به جای ساعت 7:30 بعد از ظهر ساعت 7:45 بعدازظهر برای اینکه یک نفر مجبور شود چیزی را در محل کارش بپیچد، شام را ساعت 7:45 بعد از ظهر برنامه ریزی می کنم. درمان در ساعت 8:15 صبح در صورتی که قطارها عصبانیت معمول خود را پرتاب کنند.
ترفند این است که به مغز خود (و شاید به تقویمتان) بگویید که هنوز در حال عکاسی برای نیم ساعت هستید. شما فقط کمی به خودتان اتاق تکان دادن می دهید در صورتی که زندگی مانع شود. این یک هدیه کوچک برای همه طرف‌های درگیر است، و اگر کسی برای دیر کردن زود باشد، به نوعی کمتر آزاردهنده است، کمی وقت پیدا کرده است.
