غرفه آقای هریسون ایده های خودش را داشت. به قول خودش، وقتی 11 ساله بود و یک تصادف سورتمه سواری او را به کما چند ماهه فرستاد، به قول خودش، تجربه عمیقی داشت و پس از آن مجبور شد دوباره نحوه حرکت و صحبت کردن را یاد بگیرد. سال ها بعد، زمانی که او طراح و مربی شد، مصمم شد تا سیستم ها و اشیاء را تا حد ممکن آسان کند و دانش آموزان خود را نسبت به معایب و امکانات دنیای انسان ساز حساس کند. به طور خلاصه، او یک پیشگام در طراحی جهانی بود، اصطلاحی که در اواخر دهه 1970 توسط رونالد ال میس، معمار که از زمان ابتلا به فلج اطفال در کودکی از ویلچر استفاده می کرد، ابداع شد.
Cuisinart جدید، که در سال 1978 ظاهر شد، ماشینی با ظاهری بی‌نظیر با تابلوهای نامناسب را به یک ابزار آشپزخانه شیک و ضروری تبدیل کرد – یک شی آرزویی برای آشپزخانه آرمانی – و یک نماد طراحی. خطوط خالص آن الهام بخش کامپیوترهای مکینتاش اولیه بود. استیو جابز هنرهای آشپزی را در قفسه های میسی تحسین می کرد.
موفقیت The Cuisinart شاید برای آقای دکتر تعجب آور نبود. هریسون، زیرا او معتقد بود که اگر برای همه توانایی ها طراحی کنید، نمی توانید محصولات بهتری بسازید. بنابراین وقتی از او خواسته شد که خانه آمریکایی را به عنوان ویترینی برای اجزای پیش ساخته – که به عنوان مسکن تولیدی یا صنعتی نیز شناخته می‌شود – در نظر بگیرد، او و دانش‌آموزانش به همین ترتیب این وظیفه را انجام دادند. و بعد خودشان خانه را درست کردند تا مبلمان.
چیزی که آنها به این نتیجه رسیدند یک ناک اوت بود، اگرچه نامی ناخوشایند داشت: خانه ILZRO، برای سازمان بین المللی تحقیقات روی سرب، گروه تجاری که بودجه آن را تامین می کرد و اعضای آن مشتاق ورود به بازار مسکن بودند. (روش آقای هریسون این بود که حامیان مالی و کمیسیون های صنعتی و دولتی را به کلاس درس خود بیاورد.)
این خانه مانند یک اسباب‌بازی لگو طراحی شده بود، مجموعه‌ای از قطعات که به هم متصل می‌شوند و سپس با استفاده از ابزارهای اولیه پیچ می‌شوند – بدون نیاز به تجربه. هیچ قطعه ای آنقدر بزرگ یا سنگین نبود که نیاز به تجهیزات بالابری داشته باشد. و قطعات را می‌توان در بسته‌های مسطح (مانند مبلمان Ikea بعداً) روی تریلرهای تخت تحویل داد.
ایده هولناک این بود که این شکل از ساخت و ساز هزینه ها را با کارایی خود کاهش می دهد، و با مواد آن – پانل های روی پر شده با فوم – که می توانند بازیافت شوند. (هزینه 20 دلار در هر فوت مربع یا حدود 133 دلار امروز برآورد شد.) هزینه های نگهداری نیز کاهش می یابد، زیرا روی یک پتینه جذاب ایجاد می کند و نیازی به رنگ آمیزی یا رنگ آمیزی مجدد ندارد. (به پشت بام های پاریس فکر کنید!) عایق صدا، نسوز، ضد اشکال، کارآمد حرارتی و به طرز حیله ای، مغناطیسی بود، به طوری که لامپ های براق (دورکوب های مخروطی شکل در اتاق خواب ها) و آویزهای عکس مغناطیسی Mr. طراحی هریسون می تواند محکم به دیوارها وصل شود و به راحتی جابجا شود.
