رتبه بندی جدید برای آزادی آموزشی

گزارش Heritage که توسط لیندسی برک، جی گرین، جاناتان بوچر و جیسون بدریک ویرایش شده است، به وضوح مشکلات آموزش K-12 ایالات متحده را بیان می کند:

والدین به درستی ناراحت می شوند وقتی مدارس به بچه هایشان ایدئولوژی های نژادی و جنسیتی بیدار تلقین می کنند که ارزش های آنها را منعکس نمی کند و با آرمان هایی که جمهوری ما را بزرگ می کند در تضاد است. تعطیلی مدارس به مشکلات سلامت روانی بیشتر در بین دانش‌آموزان کمک کرد و پوشاندن اجباری یادگیری را مختل کرد. والدین از این سیاست های ظالمانه و تفرقه افکنانه همراه با دستاوردهای کمتر خسته شده اند…

این همه‌گیری کاملاً روشن کرد که خانواده‌ها به گزینه‌های آموزشی بیشتری نسبت به آنچه که سیستم‌های مدارس منطقه‌ای سفت و سخت ارائه می‌دهند یا نخبگان آموزشی اجازه می‌دهند، نیاز دارند.

انتشار داده های اخیر وزارت آموزش ایالات متحده از ارزیابی ملی پیشرفت تحصیلی نشان می دهد که کودکان 9 ساله آمریکایی بدترین نمرات ریاضی و خواندن را از دهه 1990 به دست می آورند. در همین حال، آموزه‌هایی که هنوز هم وجود دارد اغلب به شدت سیاسی است. نیکول آلت و مگان کلر از مجله ژورنال اخیرا گزارشی دلخراش در مورد ایدئولوژی مخرب موجود در یک برنامه آموزشی در یکی از مدارس پنسیلوانیا ارائه کردند.

خوشبختانه این امید وجود دارد که رقابت برای تامین مالی آموزش و پرورش بتواند برای یادگیری آنچه که رقابت در هر حوزه دیگری از فعالیت های انسانی انجام می دهد انجام دهد: مشتری را مسئول قرار دهد. هریتیج گزارش می دهد که یک ایده بسیار معقول از اقتصاددان بزرگ فقید میلتون فریدمن همچنان طرفداران جدیدی را جذب می کند:

گزینه های آموزشی در حال افزایش است. . . در مقاله مهم خود، نقش دولت در آموزش و پرورش فریدمن (1955) استدلال کرد که مدرسه تحت مدیریت دولت باید با جامعه ای ناسازگار تلقی شود که در غیر این صورت “آزادی فرد یا به عبارت واقعی تر خانواده را به عنوان هدف نهایی خود در نظر می گیرد و در صدد پیشبرد این هدف با اتکای اولیه بر داوطلبانه است. مبادله بین افراد برای سازماندهی فعالیت های اقتصادی» – همانطور که ایالات متحده انجام می دهد.

در این مقاله بود که فریدمن ایده خود را برای جداسازی رسمیت داد تامین مالی آموزش و پرورش از مدیریت تحصیل از طریق کوپن مدرسه همانطور که او توضیح داد:[T]اداره مدارس نه توسط تأمین مالی آموزش و پرورش مورد نیاز است و نه به تنهایی در جامعه ای عمدتاً آزاد قابل توجیه است.»

35 سال طول کشید تا دیدگاه فریدمن محقق شود. در سال 1990، میلواکی، ویسکانسین، اولین برنامه کوپن مدرسه مدرن را راه اندازی کرد. امروزه، 32 ایالت و ناحیه کلمبیا، 76 برنامه انتخابی مدارس خصوصی را اجرا می کنند.

کوپن هایی که به والدین امکان می دهد هزینه مدارسی را که انتخاب می کنند بپردازند نشان دهنده اصلاحات عظیم است. حساب‌های پس‌انداز تحصیلی، که اکنون در سراسر ایالت آریزونا هستند، بالقوه حتی بهتر هستند و امکان خرید خدمات آموزشی را به صورت انتخابی فراهم می‌کنند. هریتیج به نقل از فریدمن از مصاحبه ای اندکی قبل از مرگش در سال 2006 می گوید:

[T]در اینجا دلیلی وجود ندارد که انتظار داشته باشیم بازار آینده به شکل یا شکلی باشد که بازار فعلی ما دارد. چگونه می دانیم که آموزش چگونه توسعه خواهد یافت؟ چرا برای یک کودک معقول است که تمام تحصیلات خود را در یک ساختمان آجری بگذراند؟ چرا کوپن های جزئی اضافه نمی کنید؟ چرا اجازه نمی دهید بخشی از کوپن ریاضی را در یک مکان و انگلیسی یا علوم را در جای دیگر خرج کنند؟ چرا مدرسه باید در یک ساختمان باشد؟ چرا یک دانش آموز نمی تواند برخی از درس ها را در خانه بگذراند، به خصوص اکنون با در دسترس بودن اینترنت؟

گزارش کارت جدید هریتیج در مورد آزادی آموزشی نه تنها در دسترس بودن برنامه های انتخابی و توانایی رقابت آزادانه با مدارس دولتی، بلکه معیارهای شفافیت و بازگشت سرمایه آموزشی را نیز در نظر می گیرد تا والدین بتوانند آگاهانه تصمیم بگیرند. حتی مالیات دهندگان بدون فرزند نیز باید به بودجه آموزش و پرورش توجه کنند. گزارش میراث:

ما هزینه‌های اسمی و تعدیل‌شده با هزینه زندگی (COLA) به ازای هر دانش‌آموز، نتایج ارزیابی ملی پیشرفت آموزشی (NAEP) و دلارهای خرج‌شده به ازای هر امتیاز NAEP، نسبت کارکنان معلم به غیرمعلم، و تعهدات بازنشستگی معلمان بدون بودجه را در نظر می‌گیریم. نسبتی از تولید ناخالص داخلی دولت

آیداهو مقام اول را در این رده به خود اختصاص داد و بازگشت سرمایه بالایی را برای هزینه مالیات دهندگان در آموزش K-12 فراهم کرد.

این گزارش برندگان کلی را شرح می دهد:

ایالتی که رتبه برتر را در کارت گزارش آزادی آموزش سال 2022 ما دارد فلوریدا است. ایالت Sunshine آزادی آموزشی را در سراسر جهان در بر می گیرد. فلوریدا به خوبی به والدین اجازه می دهد که از بین مدارس خصوصی، منشور و مدارس منطقه ای انتخاب کنند، برنامه قوی ESA را در خود جای داده است و در رتبه سوم از نظر انتخاب تحصیلی قرار دارد. فلوریدا از نظر شفافیت دانشگاهی رتبه اول را در بین ایالت ها دارد. در میان سایر حمایت‌ها، قانون‌گذاران ایالتی استاندارد بالایی برای شفافیت دانشگاهی تعیین می‌کنند و ایده‌های مخرب نظریه نژاد انتقادی را رد می‌کنند.

ایالت سان شاین از نظر آزادی نظارتی در رتبه دوم قرار دارد و آن را به یکی از آزادترین ایالت ها برای معلمان و دانش آموزان تبدیل می کند که عمدتاً بدون تشریفات اداری تحصیل می کنند. اگرچه فضایی برای بهبود وجود دارد، فلوریدا رتبه هفتم قابل احترام کلی را در ROI برای هزینه های آموزشی دارد. خانواده هایی که به دنبال ایالتی هستند که آزادی آموزش را در بر بگیرد، به حقوق والدین احترام بگذارد، و نرخ بازگشت سرمایه مناسبی برای مالیات دهندگان فراهم کند، نباید فراتر از فلوریدا نگاه کنند.

در رتبه دوم در مجموع امسال، آریزونا قرار دارد، ایالتی که مطمئناً فلوریدا را در سال آینده با توجه به برنامه ESA که اخیراً گسترش یافته و اکنون جهانی شده است، به پول خود می رساند. آیداهو در مجموع جایگاه سوم را به خود اختصاص داده است، تا حد زیادی به لطف بازگشت سرمایه قوی برای دلارهای مالیات دهندگان و سطوح بالای شفافیت برای والدین.

در انتهای دیگر طیف، نیوجرسی، نیویورک، و ناحیه کلمبیا به ترتیب در رتبه های 49، 50 و 51 قرار گرفتند که برای ارائه شفافیت، پاسخگویی و انتخاب به خانواده ها کار چندانی انجام ندادند.

در مورد بازنده ها، والدین و مالیات دهندگان در نیوجرسی و نیویورک احتمالاً از این که بدانند ایالت های آنها به ترتیب در رتبه های 49 و 50 قرار گرفتند، تعجب نخواهند کرد. شاید کارنامه جدید بتواند به عنوان راهنمای جابجایی عمل کند.

***

جیمز فریمن یکی از نویسندگان کتاب «هزینه: ترامپ، چین و احیای آمریکایی» است.

***

جیمز فریمن را دنبال کنید توییتر.

در ایمیل بهترین های وب مشترک شوید.

برای پیشنهاد موارد، لطفا به [email protected] ایمیل بزنید.

(ترزا وزو به کامپایل Best of the Web کمک می کند.)