بالشوی باله، شرکت معروفی که نام آن مترادف با باله است، امسال دو تور چین را در نظر دارد. موزه دولتی هرمیتاژ در سنت. پترزبورگ، یک موسسه هنری، پس از از دست دادن شراکت در غرب به دلیل تهاجم، در تلاش است تا یک شعبه خواهر در صربستان باز کند. یک سنت شرکت باله پترزبورگ اخیراً دو اثر از بوریس ایفمن، طراح رقص روسی، «آنا کارنینا» و «اثر پیگمالیون» را به قزاقستان آورده است. ستاره‌های موسیقی روسی که زمانی در نیویورک و برلین عضو دائمی بودند، از جمله پیانیست دنیس ماتسویف، که به عنوان نزدیک به آقای. پوتین به جای آن در دبی، استانبول و بلگراد، صربستان و سایر شهرها، قراردادهای خود را رزرو می کند.
چین، با لشکر کنسرت‌بازان و بدبینی به آرمان‌های غربی، به‌عنوان بازاری جذاب برای هنرمندان روسی همسو با آقای دکتر ظاهر شده است. پوتین در حالی که دو کشور از دیرباز روابط فرهنگی داشتند – آقای. گرگیف چندین دهه است که از این کشور دیدن کرده است – زمان سفر او، یک هفته پس از دیدار بین آقای گل. پوتین و آقای شی پیشنهاد کرد که روسیه و چین مشتاق نمایش تازه ای از رفاقت هستند زیرا برای مقابله با سلطه آمریکا تلاش می کنند.
سایمون موریسون، متخصص موسیقی روسی در دانشگاه پرینستون، گفت: «روسیه به دنبال تبادلات فرهنگی از هر کجا که بتواند آنها را به دست آورد، همانطور که به دنبال متحدانی در فناوری، انرژی و ارتش است.» پوتین مستاصل است که نشان دهد روسیه هنوز دوستانی دارد.
به گفته کارشناسان، تلاش های روسیه برای استفاده از فرهنگ برای نرم کردن وجهه خود در خارج از کشور، حتی در کشورهای دوست، به دلیل تداوم حملات این کشور به اوکراین، با چالش های مهمی مواجه است.
ورا آگیوا، محقق روابط بین‌الملل در Sciences Po در فرانسه، گفت: موسیقی کلاسیک، رقص، تئاتر و هنرهای تجسمی «برخی از آخرین پل‌های بین روسیه و غرب» بودند. او گفت، اما ناپدید شدن این صادرات فرهنگی یک “ضایعه عظیم و غیرقابل محاسبه برای روسیه و قدرت نرم آن” است، که نمی توان آن را صرفاً با گسترش روابط فرهنگی با متحدان جبران کرد.
