فرارو- فال از آثار ادبی است، از باورهای کهن، این مرز و بوم است. در گذشته ساکنان این دیار به نویسندگانی روی می آوردند که فکر می کردند حق بهره مندی از این واژه را دارند. اما در گذر زمان تنها یاد حافظ در فرهنگ عامه باقی مانده است.
চার নান দ্র প্র সাজান দির ইর ক্ধাদ
چرا باید دوست من باشم؟
من غم و فقر نمی بینم
من در شهر رم و در شهر خواهم بود
من به حجاب وصل هستم
من بنده پروردگارم هستم
کو کار عمر نه بیداست بری آن ولی
که در واقع گزارشگر خودم باشم
موفق باشید، رویاهای عزیز و کار بی پایان
گرم بود، من می خواهم راز خود را حفظ کنم
او همیشه مرا دوست داشت و دوستم داشت
دوباره تلاش می کنم و مشغول کارم هستم
بود که لتف عزل رحمون شود حافیز
وگرنه برای همیشه شرمنده خودم خواهم بود
شرح لغت: اولي: به فتح اول و سكون دوم و الاف مقصوره در اخر سزاوارتر /واقعه: به كسر سوم مرج /بخت غران خوب: طالع سغين خوب.
تفصير يرفاني:
چرا وقتی برگشتم نباید با کشورم آشنا باشم؟ و چرا در آستانه معشوق نگاه نکردم؟ معنای این شعر این است که هر که در راه عشق گام بردارد و به امید چنگ بزند و در آن گام بردارد، همیشه عاشقانه گام بر می دارد تا زمین عاشق شود و فیض و سرچشمه هدایت ازلی به او داده شود.
تفسیر شعر:
اسیر غم و اندوه نباشید و زندگی را برای خود تلخ و ناخوشایند کنید. امیدوار باشید روزهای سختی و سختی رو به پایان است و روزهای خوشی و شادی در پیش است. پس هرگز امیدی به آینده و روزهای شادی و خوشبختی نخواهد بود تا زمانی که موفقیت و موفقیت نصیب شما شود. به خواست خدا!
